Για την Ελλάδα, εντοπίζεται στην ανάδειξη και εφαρμογή πολιτικών περιφερειακής και τοπικής ανάπτυξης, αφού προηγηθεί εμπεριστατωμένη μελέτη με σκοπό τον εντοπισμό των συγκριτικών πλεονεκτημάτων των χωρικών ενοτήτων της ελληνικής επικράτειας.
“ Για Μια Νέα Βιομηχανική Πολιτική ”
Δυστυχώς ζητήματα σαν κι αυτά έχουν αγνοηθεί και ως εκ τούτου δεν έχουν τύχει ουσιώδους σημασίας και προσοχής τόσο σε προγράμματα κομματικών σχηματισμών, όσο και σε πρωτοβουλίες κυβερνητικής πολιτικής.
Ο περιφερειακός προγραμματισμός που αναμφίβολα είναι αναγκαίος για την υιοθέτηση βιομηχανικής πολιτικής θα πρέπει να εξυπηρετεί : Την ελαχιστοποίηση του κόστους εγκατάστασης.
Να υφίσταται χωρική αλληλεξάρτηση σύμφωνα με την οποία η επιλογή εγκατάστασης προσδιορίζεται από τη στρατηγική άλλων επιχειρήσεων και φυσικά να μεγιστοποιούνται τα κέρδη της επιχείρησης…
Γνωστά στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ…
Ωστόσο τα γνωστά είναι και δύσκολα για τους policy makers του ελληνικού πολιτικού συστήματος.