Μια ροζ κηλίδα επάνω στη φωτογραφία που βγάλαμε οι δυο μας Φουσκάλα αχνού κόκκινου φωτός που ξεγελά το βλέμμα Και η ομορφιά ή η ασχήμια της αμφίβολη Αμφίβολος και ο χρόνος που δεν μας λυπάται Εκεί, ανάμεσα σε αχτίδες φωτός στενά σοκάκια, πλακάκια και κάγκελα βρήκαμε τη δική μας απόχρωση Και εκεί, ψυχή μου, σε αγάπησα Τότε Πλοήγηση άρθρων Μη με φοβάσαι Σε κίνηση
