Ας μην εκτροχιαστούμε τελείως …

Έγραψα ένα άρθρο το περασμένο ΣαββατοΚύριακο *** ( άρθρο ) *** για την τραγωδία στα Τέμπη, όπου ρίχνω την κύρια ευθύνη στην ελληνική δημοσιοϋπαλληλίστικη νοοτροπία και γίνομαι μέχρι σήμερα δέκτης μηνυμάτων που λένε ότι μοιράζω την ευθύνη στην κοινωνία, επειδή δεν θέλω να τα βάλω με την κυβέρνηση.

Αυτό δεν είναι αλήθεια.


Κομμουνισμός, ξύλο και παπούτσια Nike
Ρίχνω την ευθύνη στη νοοτροπία μας, επειδή αυτό πιστεύω και επειδή αυτό είναι το σωστό. Η κυβέρνηση έχει ευθύνη, στο μετρό που της επισημάνθηκαν κάποια προβλήματα για τους σιδηροδρόμους πριν γίνει το ατύχημα και δεν έκανε τίποτα για αυτά. Κι επειδή διάβασα ότι όντως τις έγιναν κάποιες επισημάνσεις από την αντιπολίτευση και από τους συνδικαλιστές του ΟΣΕ, ναι, η κυβέρνηση έχει ΜΕΡΙΔΙΟ ευθύνης. Υπάρχει και αλλού ευθύνη όμως και μάλιστα μεγάλη…

Κάθε μέρα μαθαίνουμε και για μία καινούρια αμέλεια που επέδειξαν στα καθήκοντά τους οι εμπλεκόμενοι στο ατύχημα υπάλληλοι και κάθε μέρα γίνεται σαφέστερο ότι ακολουθούσαν μία ρουτίνα ανευθυνότητας, με τον ίδιο τρόπο που ακολουθούν τη ρουτίνα τους χιλιάδες Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι και όχι μόνο (περισσότερα για το “όχι μόνο” στο τέλος).

Μάθαμε, δηλαδή, ότι υπήρχε τηλεδιοικηση αλλά ήταν παροπλισμένη γιατί δεν ήξεραν να τη χρησιμοποιήσουν, ότι οι έμπειροι σταθμάρχες έφυγαν νωρίτερα από το πόστο τους, ότι έγιναν μετάταξη διάφοροι υπάλληλοι από το σταθμό σε πιο “βισματικά” πόστα (άρα δεν ήταν υποστελεχωμένος ο σταθμός) και ότι, ακόμα και χωρίς τηλεδιοίκηση, υπήρχαν κάποια πρωτόκολλα ασφαλείας που δεν ακολουθήθηκαν (ούτε καν από τον μηχανοδηγό του μοιραίου intercity).

Αυτές είναι παρατυπίες που γίνονται περίπου σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου, καθημερινά.

ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

Και δεν έγραψα καν μία λέξη για τις ενδοϋπηρεσιακές απόπειρες συγκάλυψης μετά το δυστύχημα…

Τέλος, έγραψα πως αυτά συμβαίνουν στο δημόσιο αλλά και “όχι μόνο” εκεί, γιατί αυτή η εργασιακή ηθική μολύνει και τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα.

Όσοι είστε ευσυνείδητοι επαγγελματίες το γνωρίζετε.

Είτε στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, αν κάνετε άψογα τη δουλειά σας, γίνεστε δέκτες χλευασμού.

Χαλάτε την πιάτσα. Οι άλλοι δεν σας γουστάρουν. Λένε ότι είστε “κακός συνάδελφος”.

Καταλάβατε τώρα γιατί η κυβέρνηση έχει μόνο ένα μερίδιο της ευθύνης και όλη η υπόλοιπη ευθύνη πηγαίνει στην κοινωνία;

Κομμουνισμός, ξύλο και παπούτσια Nike

*** ( άρθρο ) ***

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΜΑΣ, ΟΧΙ Η ΤΗΛΕΔΙΟΙΚΗΣΗ

Το χθεσινό μου άρθρο στο tomanifesto.gr

Τα ατυχήματα σε…

Δημοσιεύτηκε από Michael Demertzis στις Σάββατο, 4 Μαρτίου 2023