Είναι προφανές ότι οι ψηφοφόροι, στη μεγάλη πλειοψηφία τους δεν έχουν την παραμικρή ιδέα του τι ακριβώς είναι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ποια τα όρια των αρμοδιοτήτων των μελών του, ποιον εκπροσωπούν και τι μπορούν να κάνουν.
Επιπλέον δεν έχουν την παραμικρή ιδέα της λειτουργίας των ευρωπαϊκών θεσμών, των προβλέψεων της Συνθήκης Λειτουργίας της ΕΕ, του τι εστί διακυβερνητική διαδικασία, του τι εστί πολυμέρεια, διεθνές δίκαιο κτλ.
Athanasios Athanasiou στο facebook
Αντιθέτως με ευθύνη, πρώτιστα των ίδιων των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου διαχρονικά, οι πολίτες έχουν ψευδαισθήσεις και λανθασμένες προσδοκίες, μπερδεύουν το τι μπορεί να γίνει με τις προσωπικές και συλλογικές τους επιθυμίες και όλα αυτά με ένα μίγμα υφέρπουσας συνωμοσιολογίας.
Ο ψηφοφόροι εκλέγουν για να ακούσουν πύρινους λόγους και “παρεμβάσεις” σε εθνικά θέματα. Εκλέγουν ρήτορες, που θα “την πουν ο ένας στον άλλον”. Δεν νοιάζονται , δεν έμαθαν , δεν θέλουν να μάθουν και για όσους θέλουν, η επιρροή του πολιτικού συστήματος είναι τέτοια που δεν θα τους αφήσει. Τσαρλατάνοι θα πηγαίνουν τη συζήτηση στην Τουρκία, τα μνημόνια και τις τάχα παρεμβάσεις για τη γενοκτονία των Ποντίων.
Δεν θέλουν να ξέρουν και δεν πρόκειται να μάθουν πόσο και αν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι αρμόδιο για θέματα εξωτερικής πολιτικής. Οι δε ευρωβουλευτές θα συνεχίζουν να παρουσιάζουν τον εαυτό τους ως δημοκρατικό τιμητή των πάντων. Θα αποκρύπτουν τα όρια της Συνθήκης. Θα σκιάζουν το ρόλο της Κομισιόν και του Συμβουλίου.
Και πάνω από όλα θα αναμασάνε το μεγαλύτερο παραμύθι από όλα: το “δημοκρατικό έλλειμμα”.
Και όσο οι ευρωβουλευτές θα πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, άλλο τόσο ο κόσμος δεν θα κατανοεί, πως οι κυβερνήσεις τους λαμβάνουν τις αποφάσεις στο Συμβούλιο. Πως οι πραγματικές ευρωεκλογές, είναι όλες οι εθνικές εκλογές. Πως οι κυβερνήσεις που τους εκπροσωπούν εκ της Συνθήκης είναι δημοκρατικά εκλεγμένες και έχουν καταλογισμό και λογοδοσία στο κοινοβούλιο και τον κόσμο που τις εξέλεξε.
Ταυτόχρονα όσο οι ρήτορες θα φωνάζουν στα έδρανα, άλλοι θα κάνουν σιωπηρά και σωστά τη δουλειά που ο κόσμος του ανέθεσε και η Συνθήκη προβλέπει: έρευνα και συννομοθέτηση εκεί που πρέπει και όπως πρέπει. Θα μαθαίνουν τα θέματα, θα προτείνουν λύσεις στα όρια των Συνθηκών και θα παράγουν δίκαιο.
Αυτούς δεν θα τους ακούσετε όμως να φωνάζουν. Αυτοί δε θα αρλουμπολογούν κάθε φορά που ένας πρόεδρος Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), eurogroup ή άλλου οργάνου θα φτάνει στα έδρανα για ακρόαση.
Οι φωνακλάδες και οι αρλουμπολόγοι θα μένουν πάντα πίσω και οι σοβαρές κοινωνίες θα προχωράνε και θα ευημερούν.