απόσπασμα άρθρου
Με την υιοθέτηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων φιλικών προς το επιχειρείν, η νέα κυβέρνηση επιδιώκει να επιταχύνει τους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης αλλά και να μεταβάλει το παραγωγικό πρότυπο της οικονομίας με ενίσχυση του μεριδίου των επενδύσεων και των εξαγωγών στο ΑΕΠ. Πόσο την βοηθά η διεθνής συγκυρία σε αυτή της την προσπάθεια;
Στην παρούσα συγκυρία, οι δυνατότητες της νομισματικής πολιτικής είναι μάλλον περιορισμένες. Σε παγκόσμιο επίπεδο τόσο το δημόσιο όσο και το ιδιωτικό χρέος βρίσκονται ήδη σε πολύ υψηλά επίπεδα, ενώ τα αρνητικά επιτόκια αρχίζουν να δημιουργούν σοβαρές δυσλειτουργίες σε σημαντικούς κλάδους οικονομικής δραστηριότητας όπως ο ασφαλιστικός. Σε αρκετές χώρες, όπως, η Γερμανία, η άριστη λύση θα βρισκόταν πιθανότατα στην άσκηση αντικυκλικής δημοσιονομικής πολιτικής. Αυτό θα είχε ευεργετικές συνέπειες και για τις άλλες χώρες της ΕΕ αλλά, προς το παρόν, αυτή η προοπτική κάθε άλλο παρά δημοφιλής φαίνεται να είναι για την πλειονότητα των γερμανών πολιτικών.
Τι επιπτώσεις έχουν όλα τα παραπάνω για την Ελλάδα; Η συγκυρία φαίνεται να είναι ιδιαίτερα αρνητική για τους σημαντικότερους εμπορικούς μας εταίρους. Αυτό με τη σειρά του συνεπάγεται χαμηλότερη ζήτηση για ελληνικές εξαγωγές τόσο αγαθών όσο και υπηρεσιών (όπως ο τουρισμός), γεγονός που μπορεί να δυσχεράνει τις προσπάθειες ανάκαμψης. Εξ ου και οι στίχοι του Ζαχαρία Παπαντωνίου στο τίτλο του άρθρου. Όμως, δεδομένου του ύψους του δημοσίου μας χρέους και των δεσμεύσεων για υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα που έχει αναλάβει για τη χώρα η προηγούμενη κυβέρνηση οι εναλλακτικές στο δρόμο που φαίνεται να χαράζει η σημερινή κυβέρνηση μπορούν να αποδειχθούν από βλαπτικές έως και καταστροφικές.
απόσπασμα άρθρου