Ο Καινούργιος Χρόνος ας μας φέρει, επιτέλους, ουσία…
“Μια ακόμα χρονιά στην Ελλάδα πέρασε μέσα στην κρίση…
Μια ακόμα ετοιμάζεται να ξεκινήσει μέσα στην εναγώνια προσδοκία απεγκλωβισμού της οικονομίας και της κοινωνίας μας από αυτήν…
Η συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εδώ και μήνες, φυσικά, έχει προαναγγείλει την έλευση μιας «θριαμβευτικής ανάπτυξης» με ακατάσχετες κορώνες υπερφίαλης αισιοδοξίας: «Απελευθέρωση από τα δεσμά των μνημονίων», «καλπασμός στις διεθνείς αγορές», «επενδύσεις που δεν θα ξέρουμε πού να τις βάλουμε» και άλλα τέτοια, στο βάθος τους, ακραίως κωμικοτραγικά…
“ Για Μια Νέα Βιομηχανική Πολιτική ”
Απο την παρουσία του δρα Χάρη Βλάδου στην εκπομπή “Κι αυτοί το βιολί τους” με οικοδεσπότες τους Διαμαντή Σεϊτανίδη και Χρήστο Κώνστα στο Θέμα 104.6
Ποια είναι, όμως, η πραγματικότητα;
Αναιμικός ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ ολόκληρο το 17 -στο μισό των πρόσφατων υπεραισιόδοξων προβλέψεων- συνεχιζόμενη η επενδυτική άπνοια, συστηματική η αύξηση των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, αιματηρή η υπερφορολόγηση σε «ό,τι κινείται», διαρκής η φυγή καταρτισμένου ανθρώπινου δυναμικού στο εξωτερικό, διαιωνιζόμενη η ασθενής κατάσταση του τραπεζικού μας συστήματος, ακατάσχετη η δομική απίσχναση του παραγωγικού ιστού της χώρας…
Τρία χαμένα χρόνια, στην κατηφόρα, με δυο λόγια…
Και, φυσικά, δεν παύουν να κυριαρχούν στην καθημερινότητα μας οι ισχυρές «ενσωματωμένες» κρατικοδίαιτες συντεχνίες, ο εκτεταμένος κομματικός «πελατειασμός» του πολιτικού μας συστήματος, οι άφθονοι σπάταλοι και αναποτελεσματικοί κρατικοί «βραχίονες», η όλο και πιο εκτεταμένη ανομία και διαφθορά, οι άφθονοι περιορισμοί του ανταγωνισμού, τα ακλόνητα κεκτημένα υπέρ των «βολεμένων», τα παράλογα εμπόδια στην ανάπτυξη της νέας επιχειρηματικότητας, εν τέλει, η επιταχυνόμενη αποδυνάμωση της ανταγωνιστικής ικανότητας του παραγωγικού κορμού της χώρας…
Και τι κάνει η παρούσα συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ απέναντι σε όλα αυτά;
Απλώς, πανηγυρίζει για την «δίκαιη ανάπτυξη» που μόνον αυτή την βλέπει να έρχεται, προσδοκώντας την επανεκλογή της, όταν θα θεωρήσει πως το δημαγωγικό της οπλοστάσιο θα της επαρκέσει για κάτι τέτοιο, συγκυριακά και πρόσκαιρα σε κάποιον εκλογικό αιφνιδιασμό, το πιθανότερο…
Τι μπορούμε, λοιπόν, να ευχηθούμε για την νέα χρονιά…
Εμένα θα μου αρκούσε ένα: Απλώς, ουσία…
Να κατανοήσουμε, δηλαδή, πραγματικά την ουσία των κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων μας και να δράσουμε στην ουσία της θεραπείας που αυτά απαιτούν.
Να στρέψουμε, επιτέλους, τη ματιά μας στην ιδιαιτέρως δυσχερή κατάσταση που έχει περιέλθει ο παραγωγικός ιστός της χώρας -διαπεριφερειακά και διακλαδικά- και να τον απαλλάξουμε από τις ανόητες αλυσίδες, τις παράλογες τιμωρίες και τις αυτοκαταστροφικές ανασχέσεις στις οποίες τον υποβάλλει η τρέχουσα οικονομική πολιτική.
Να κατανοήσουμε, βαθύτερα, πως χωρίς την αποκατάσταση του παραγωγικού δυναμισμού και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεών μας, καμία σταθερή πορεία ανάπτυξης δεν πρόκειται, ποτέ, να αποκατασταθεί στη χώρα μας. Χωρίς ουσιώδεις τομές και μεταρρυθμίσεις, χωρίς έμπρακτο ρεαλισμό, καμία ουσιώδης επανεκκίνηση των ιδιωτικών επενδύσεων δεν πρόκειται να υπάρξει,, καμία δραστική μείωση της ανεργίας και καμία σημαντική αύξηση των εισοδημάτων. Και χωρίς αυτά, καμία ελπίδα για διαρκή βελτίωση του βιοτικού επιπέδου της κοινωνίας μας, της κοινωνικής μας συνοχής και ευμάρειας, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και να αποδειχτεί μακρόπνοα βιώσιμη…
“ Για Μια Νέα Βιομηχανική Πολιτική ”
Άρθρο του δρ Χάρη Βλάδου στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής 7 Ιανουαρίου 2018…
Με τις ευχές του για Χρόνια Πολλά, με Δύναμη και Επιμονή …
