“ Τους τελευταίους δυο μήνες, μετά την αποκλιμάκωση των μέτρων, δεν σταμάτησα να τονίζω ότι ο κορωνοιός δεν εξαφανίστηκε. Αρκετοί φίλοι μου έλεγαν: κάνε και αναρτήσεις για άλλα θέματα, ο κόσμος δεν θέλει να ακούει πλέον για τον ιό. Έχουμε κουραστεί όλοι μας.
Συνέχισα όμως με καθημερινές αναρτήσεις και ενημερώσεις για τις υγειονομικές και ιατρικές επιπτώσεις του ιού αλλά και με παράθεση στοιχείων από τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία και το Ισραήλ. Μίλησα για την έξαρση της πανδημίας σε ορισμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
Επέμενα ότι αν δεν εφαρμόσουμε όλοι τα μέτρα (όχι μόνο οι απλοί πολίτες αλλά και τα δημόσια πρόσωπα) θα έχουμε πρόβλημα.
Ότι θα έχουμε εγχώρια και ορφανά κρούσματα γιατί δεν μηδενίσαμε την παρουσία του ιού στη χώρα μας. Είχαμε βέβαια καταφέρει να μειώσουμε σε σημαντικό βαθμό τον αριθμό των κρουσμάτων. Αναφέρθηκα στο παράδοξο της πρόληψης: όταν τα μέτρα πετυχαίνουν τότε υπάρχει μερικές φορές η αίσθηση ότι δεν υπήρξε πρόβλημα. Ότι δεν πρέπει να θεωρούμε ότι μόνο τα εισαγόμενα κρούσματα θα είναι το πρόβλημα, θεωρώντας ότι αν κλείσουμε τα σύνορα θα είμαστε εντάξει. Θα υπάρχουν και εγχώρια αν δεν προσέξουμε.
Τώρα δεν χρειάζεται πανικός αλλά σχέδιο για να μην έχουμε δεύτερο κύμα, προσεκτική ανάλυση των δεδομένων και διεπιστημονική προσέγγιση της εξελισσόμενης κατάστασης.
Δεν αντέχουμε να πάμε σε νέο lockdown. Οι επιπτώσεις στην οικονομία και την υγεία θα είναι αρνητικές. Θα χρειαστούν όμως επιλεκτικά νέες παρεμβάσεις και όχι απλώς συστάσεις καλής συμπεριφοράς. Και ενιαία οριζόντια προσέγγιση και για τα πάρτι σε κοσμικά νησιά και για τα πανηγύρια.
Θα πρέπει να μάθουμε να ζούμε με τον ιό μέχρι να βρεθούν επαρκείς θεραπείες και αποτελεσματικά εμβόλια. ”
