Βλέπω αρκετούς από τους φίλους μου να “δυσανασχετούν” από την λειτουργία της παρούσας κυβέρνησης, έως εδώ…
…Λογοδιάρροια, εξυπνακισμοί, προχειρότητα, μπουρδολογία, αντιφατικότητα, καλπάζουσα αβεβαιότητα, διαπραγματευτική μικρόνοια, φθορά εμπιστοσύνης, χρονοτριβή…
Μάλιστα…
Έχω μονάχα δυο παρατηρήσεις, φίλοι μου…
1. Είσαστε (είμαστε…) λίγοι… Μια πολύ μικρή μειοψηφία στην χώρα… Αυτή που λέει πως θέλει να σκέφτεται λογικά, φιλοευρωπαικά, με μετριοπάθεια, χωρίς ψευτοτσαμπουκάδες, με ρεαλισμό… Μην αυταπατάστε… Λίγοι… Φινίτο…
2. Δεν είσαστε, απλώς, λίγοι… Είσαστε και βαθιά φυγόπονοι και ευθυνόφοβοι… Στα “δύσκολα” πάντα απουσιάζατε… Ποτέ δεν στηρίξατε, έμπρακτα, το “καινούργιο”, το “ουσιωδώς θεραπευτικό”… Μονάχα λόγια και εύκολη κριτική…
(- Αχ, δεν μ’ αρέσει η φράντζα του…)…
Λοιπόν, καθώς πάντα μένατε σταθερά κλεισμένοι στον “απολίτικο μικρόκοσμο” σας, ο οποίος καθημερινά (και απολύτως “φυσιολογικά” …) θίγεται και καταρρέει, μέσα σε ένα κωμικοτραγικό πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον, συνεχίζετε να “απορείτε”…
Κακώς…
Μην απορείτε…
Ποτέ σας δεν αγαπήσατε την Πολιτική, σε αληθινούς όρους…
Πολιτική με παρουσία, στήριξη, συμμετοχή και πραγματική συμβολή…
Όχι…Μονάχα λόγια και παράπονα…
Και τώρα, φυσικά, εν τη απουσία Πολιτικής, σας τιμωρεί – και θα συνεχίσει ακάθεκτη…- η “πολιτική”…
Αυτή, η κουτή, η κουτσαβίστικη και η αδιέξοδη…
Και θα συνεχίσετε να την πληρώνετε…
Έτσι είναι…
Δυστυχώς…
ΥΓ: Για να μην μου λέτε πως δεν τα λέω…το κείμενο πρωτοαναρτήθηκε στις 3 Μαρτίου του 2015
