“Αυτές τις μέρες προετοιμάζω κάποιες εισηγήσεις μου για ένα προσεχές επιστημονικό συνέδριο…
Ως συνήθως, σχεδόν πάντα, κάνω και μια μικρή επίσκεψη σε αυτά που έχω γράψει στο παρελθόν και σχετίζονται, προς υπενθύμιση…
Έπεσα λοιπόν και σε αυτές τις εισαγωγικές παραγράφους που μου φαίνεται πως καλό θα σας κάνουν να τις διαβάσετε, στις "γκαστρωμένες" μέρες που ζούμε…
"Η Διαχείριση της Αλλαγής σε όρους Stra.Tech.Man: Προς ένα νέο θεωρητικό πλαίσιο
Ναι, η αλλαγή δεν είναι απλά απαραίτητη στη ζωή, είναι η ίδια η ζωή. Το ζήτημα, φυσικά, παραμένει, πάντοτε, στο πώς αντιλαμβάνεσαι και στο πως ενεργείς απέναντι αλλά, συγχρόνως, και «μέσα» στην ζωή που αλλάζει ακατάπαυστα. Πως τοποθετείσαι, δηλαδή, ως δέκτης των αλλαγών αλλά και ως δημιουργός τους, συνειδητά ή λιγότερο συνειδητά.
Ακόμα περισσότερο, η αλλαγή και η συνολική διαδικασία μεταβολής που αυτή υποκινεί και διαχέει δεν είναι ποτέ, στο βάθος της, ασυννέφιαστη και ανώδυνη.
Αλλαγή σημαίνει πάντοτε, όπως και να το κάνουμε, σύγκρουση, φανερή ή σιωπηλή, επίσημη ή άτυπη, ευθεία ή έμμεση. Γεννά και αναπαράγει, αναπόφευκτα, αντιστάσεις και συγκρούσεις. Πολώνει και συχνά φανατίζει, υπέρ ή εναντίον της, για αυτό και αυτοί που καθιστούν την ειρηνική αλλαγή αδύνατη, κάνουν πολύ συχνά τη βίαιη ανατροπή αναπόφευκτη, όπως σημειώνει ο Τζων Κένεντι.
Η αλλαγή, επίσης, από την φύση της, δημιουργεί με πολλαπλασιαστικό τρόπο κύματα παράγωγων αλλαγών, καθώς μια αλλαγή αφήνει την πόρτα ανοιχτή για να μπουν και άλλες, όπως σωστά επισημαίνει, ήδη αιώνες πριν, ο Νικολό Μακιαβέλι.
Την ίδια στιγμή, η αλλαγή ποτέ δεν είναι απρόσωπη ή/και «μοιραία» όπως πολλοί λανθασμένα συνεχίζουν να πιστεύουν. Αντίθετα, πάντοτε, η αλλαγή κρύβει πίσω της συγκεκριμένες σκέψεις και δράσεις. Δεν έχει καθόλου λάθος, εκτιμούμε, ο διάσημος Αμερικανός καλλιτέχνης Andy Warhol σημειώνοντας πως ενώ πολλοί ισχυρίζονται πως ο χρόνος αλλάζει τα πράγματα, στην πραγματικότητα πρέπει να τα αλλάξεις εσύ, μόνος σου.
Καθώς, το συχνότερο, η αλλαγή δημιουργεί αβεβαιότητα και άγχος, πολλοί επιθυμούν να απομακρύνουν το «πικρό ποτήρι» της, φυσικά, μεταθέτοντας την ευθύνη που η διαχείριση της προκαλεί. Για αυτό και δεν απέχει πολύ από την αλήθεια μια ακόμα διαπίστωση του Νικολό Μακιαβέλι που μας βεβαιώνει πως πάντα οι άνθρωποι θα επιδιώκουν να βελτιώσουν τη ζωή τους αλλάζοντας, απλώς, "αρχηγό"…
Και όμως, αν θελήσουμε να δούμε τα πράγματα με μεγαλύτερη ψυχραιμία, μονάχα η αποδοχή της πραγματικότητας της αλλαγής μπορεί να μας προσφέρει έγκυρη ψυχολογική ανακούφιση. Στην πραγματικότητα, μόνο στην πρόοδο, στο μετασχηματισμό και στην αλλαγή υπάρχει αληθινή σιγουριά, σημειώνει η αμερικανίδα συγγραφέας και πιλότος Anne Morrow Lindbergh.
Μονάχα όταν κρατήσουμε με υπευθυνότητα το «τιμόνι» στα χέρια μας μπορούμε να αισιοδοξούμε βάσιμα· και μονάχα τότε δικαιούμαστε να ισχυριστούμε πως κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε, στην προσπάθεια βελτίωσης της ζωής και του κόσμου μας.
Σε αυτή την κατεύθυνση οφείλουμε όμως, πρώτα από όλα, να ξεκαθαρίσουμε το εννοιολογικό οπλοστάσιο μας που αφορά την αλλαγή και την προσπάθεια διαχείρισης της…"”
Από το "Παγκόσμια Κρίση, Καινοτομία και Διαχείριση Αλλαγής" , 2017, εκδόσεις ΚΡΙΤΙΚΗ…
