Το Μακρο-περιβάλλον για την μικρομεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα, σήμερα…
“ Για Μια Νέα Οικονομική και Βιομηχανική Πολιτική ”
Η βαθιά οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, εκδηλώνεται με:
• την δραστική μείωση του παραγόμενου ΑΕΠ,
• την σημαντική μείωση της Ενεργού Ζήτησης,
• την υψηλότατη ανεργία,
• την σημαντική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος και της καταναλωτικής δαπάνης,
• την ραγδαία απίσχνανση του εθνικού τραπεζικού συστήματος
• την επιδεινούμενη επενδυτική αναιμία
… η οποία συμβάλλει σε μια συνεχή εμβάθυνση των διαστάσεων της κοινωνικής κρίσης και χαρακτηρίζεται από:
• την φτωχοποίηση σημαντικού κομματιού της κοινωνίας μας
• την μείωση της γεννητικότητας και την περαιτέρω πληθυσμιακή γήρανση
• την σημαντική υποβάθμιση του καταναλωτικού προτύπου του μέσου νοικοκυριού
• την επέκταση φαινομένων ανομίας και κοινωνικού αποκλεισμού
• την εμπέδωση ενός συνολικού «κλίματος» απαισιοδοξίας και απογοήτευσης
… η οποία ακολουθείται από μια συστηματική αποδυνάμωση του τεχνολογικού δυναμικού της χώρας, εκδηλούμενη με:
• την διευρυνόμενη τάση φυγής επιστημόνων, επιχειρηματιών και ειδικευμένων εργαζόμενων (brain drain)
• την σημαντική συρρίκνωση των διαθέσιμων ιδιωτικών και δημόσιων πόρων για Έρευνα και Ανάπτυξη
• την βαριά υποχρηματοδότηση του θεσμού της Παιδείας μας
… και οι οποίες «επιστεγάζονται» συστημικά από μια διαρκή πολιτική κρίση, η οποία εκφράζεται με:
• την καθυστέρησης υλοποίησης των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων για την έξοδο από την κρίση
• την αδυναμία γρήγορης καταπολέμησης της αναποτελεσματικότητας στην δημόσια διαχείριση
• την αναπαραγωγή της πολλαπλής θεσμικής ανεπάρκειας της χώρας
• την εμπέδωση ενός κλίματος απαισιοδοξίας, αστάθειας και έλλειψης εμπιστοσύνης…
Μέσα σε αυτό το δυσχερέστατο περιβάλλον, ολόκληρος ο κόσμος της παραγωγής στην Ελλάδα και, ειδικότερα, η μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση προσπαθεί -με νύχια και με δόντια…- να επιβιώσει, ανατοποθετώντας τις προτεραιότητες και αναδιατάσσοντας το δυναμικό και τις κινήσεις της.
“ Για Μια Νέα Οικονομική και Βιομηχανική Πολιτική ”
