H ουσία της επιχειρηματικότητας αφορά την ανάληψη κινδύνου στη διαδικασία εντοπισμού, δημιουργίας και αξιοποίησης ευκαιριών για τη δημιουργία καινοτόμων προϊόντων και υπηρεσιών. Εδώ είναι η πηγή του κέρδους και η βαθύτερη λογική ύπαρξης κάθε επιχείρησης: Η καινοτομία.
Ως καινοτομία, συγκεκριμένα, πρέπει να νοείται πάντοτε η προσφορά μιας «πιο αποτελεσματικής λύσης» στην παραγωγή και στην αγορά, με αύξηση της κερδοφορίας ή γενικότερα της αποδοτικότητας του χρήστη της και, συνεπώς, και του παραγωγού της.
“ Για Μια Νέα Οικονομική και Βιομηχανική Πολιτική ”
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο αξιόλογο και πάντα ενημερωμένο news4money.gr με τον τίτλο: “Η οξεία ανάγκη για πραγματικά καινοτομική και αποτελεσματική επιχειρηματικότητα στην σημερινή Ελλάδα”
Η καινοτομία πηγάζει πάντοτε από την ύπαρξη ικανού και διατηρήσιμου ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στο εσωτερικό της επιχείρησης και εξ’ αυτού έχουμε την δημιουργία κέρδους: Μέσα από την ανταμοιβή από την έμπρακτη ικανοποίηση των αναγκών των χρηστών/πελατών με τρόπο καλύτερο σε σύγκριση με το παρελθόν.
Ως γνωστόν, βασική θεσμική έκφραση της επιχειρηματικότητας είναι η ίδια η επιχείρηση (ιδιωτική, δημόσια ή μικτή) ως πρωταρχική μονάδα παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών σε μια αγοραία οικονομία. Κεντρικός είναι σε αυτήν ο ρόλος του επιχειρηματία, με την ανάληψη εκ μέρους του του ρίσκου της επιτυχούς έκβασης του εγχειρήματος του, με την ευθύνη του στη συγκέντρωση και την οργάνωση των αναγκαίων παραγωγικών πόρων, με τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της παραγωγικής διαδικασίας και, ειδικότερα, με την παροχή του στρατηγικού προσανατολισμού της, την τεχνολογική επάρκεια και την διαχειριστική αποτελεσματικότητα της.
Κάθε επιχείρηση δεν υφίσταται ποτέ, φυσικά, σε ένα οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό κενό, αλλά αρθρώνεται ως κόμβος σε ένα πολύπλοκο δίκτυο σχέσεων παραγωγής και ως σημείο στην ιστορική τροχιά της κοινωνίας στην οποία αναδύεται. Η δομή και η δυναμική της μέσα στην οικονομία προκύπτει μέσα από τη σχέση της με τους άλλους μετεξελισσόμενους κόμβους του δικτύου της παραγωγής, όπου συνυπάρχουν, συνλειτουργούν και συνεξελίσσονται οι εργαζόμενοι, οι χρηματοδότες, οι προμηθευτές, οι πελάτες, οι ανταγωνιστές, το κράτος και οι λοιποί περιβάλλοντες κοινωνικοί και πολιτικοί οργανισμοί.
Στην πράξη, η επιχειρηματικότητα είναι, λοιπόν, ένα εγγενώς πολυδιάστατο και πολυσύνθετο φαινόμενο και η ύπαρξη της, όπως και η εξέλιξη της ως οργάνωση και ως σύνθετος κοινωνικός οργανισμός, παραμένει καθοριστική για την αναπαραγωγή και το μετασχηματισμό κάθε καπιταλιστικής οικονομίας. Χωρίς καινοτομική, εξωστρεφή και κερδοφόρα επιχειρηματικότητα κανένα κοινωνικοοικονομικό σύστημα δεν μπορεί να προσβλέπει βάσιμα σε ένα καλύτερο μέλλον, μέσα στο όλο και πιο απαιτητικό σύγχρονο παγκόσμιο σύστημα.
Με δυο λόγια, χωρίς πραγματικά καινοτόμες και προσαρμοστικές επιχειρήσεις δεν μπορούμε να πάμε πουθενά…
Και όμως στην Ελλάδα συνεχίζουμε να «λιβανίζουμε» ένα είδος επιχειρηματικότητας χαμηλών ικανοτήτων και προσδοκιών. Την παραδοσιακή, συντηρητική, επιφανειακή και πρόχειρη επιχειρηματικότητα. Την ελάχιστα καινοτομική και προσαρμοστική, την ελάχιστα κερδοφόρα και φιλόδοξη, δυστυχώς…
Σε συνολικούς όρους, λοιπόν, εκτιμώ πως πρέπει να κατανοήσουμε όσο το δυνατόν ταχύτερα πως η αναγκαία προσαρμοστικότητα από την πλευρά κάθε επιτυχούς επιχειρηματικής πρωτοβουλίας δεν έχει «εξ’ ορισμού», έναν και μόνο, παθητικό χαρακτήρα. Δεν σημαίνει απλώς «αντιγράφω» και μιμούμαι με αυτόματο και συμβατικό τρόπο. Δεν σημαίνει «κοιτάζω να την βγάλω, όπως- όπως σήμερα και βλέπουμε για το αύριο». Δεν είναι αυτό «επιχειρηματικότητα» που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση…
Ας κατανοήσουμε, τελικώς, πως η πραγματικά αποτελεσματική επιχείρηση στις μέρες μας δεν προσαρμόζεται μονάχα παίζοντας σύμφωνα με τους «χθεσινούς κανόνες του παιχνιδιού» αλλά προσπαθεί να τους μετασχηματίσει δημιουργικά σκοπεύοντας στο μελλοντικό της όφελος. Με δυναμισμό, φαντασία και γνώση…
Τα έχουμε στην Ελλάδα αυτά τα στοιχεία, σήμερα;
Μακάρι όντως να τα έχουμε, να τα επανακαλύψουμε και να τα αξιοποιήσουμε, όσο προλαβαίνουμε…
*** Ο Δρ. Χάρης Βλάδος είναι Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο αντικείμενο των «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων», στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών (Τέως Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης) και Συντονιστής Βιομηχανικής Πολιτικής στην ΝΔ (Τομέας Οικονομίας και Ανάπτυξης)
