Διαπιστώνουν ότι, στη σχετική βιβλιογραφία, η βιομηχανική πολιτική αποκτά σταδιακά ένα επανατοποθετημένο περιεχόμενο, περιγραφόμενη ως νέα, ολιστική, πολυδιάστατη ή ολοκληρωμένη πολιτική που μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία και τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, των κλάδων, των τοπικοτήτων, των εθνών ή άλλων κοινωνικοοικονομικών συσσωματώσεων.
Στο πλαίσιο αυτό, εξετάζουν τη μορφή μιας ολοκληρωμένης βιομηχανικής πολιτικής, προτείνοντας το θεωρητικό πλαίσιο του ιστού ανταγωνιστικότητας, στο οποίο διερευνάται η συνεξέλιξη των μίκρο-μέσο-μάκρο επιπέδων, τοποθετώντας τη δυναμική της επιχειρηματικής καινοτομίας στο διαλεκτικό κέντρο της συνολικής αναπτυξιακής διαδικασίας.
Καθότι αυτή η ολοκληρωμένη βιομηχανική πολιτική για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας πρέπει επίσης να είναι σε θέση να προωθεί την καινοτομία στα διάφορα τοπικά και περιφερειακά οικοσυστήματα, προτείνουν έναν μηχανισμό πολιτικής στη μορφή των Ινστιτούτων Τοπικής Ανάπτυξης και Καινοτομίας (ΙΤΑΚ). Ο πρωταρχικός σκοπός αυτού του θεσμού είναι η διάγνωση και η ενίσχυση της φυσιολογίας Stra.Tech.Man (σύνθεση στρατηγικής-τεχνολογίας-μάνατζμεντ) των τοπικών κοινωνικοοικονομικών οργανισμών.
Εκτιμούν ότι αυτή η νέα προσέγγιση της ολοκληρωμένης βιομηχανικής πολιτικής για την ενίσχυση της τοπικής ανταγωνιστικότητας μπορεί να συμβάλει στην προσαρμογή των κοινωνικοοικονομικών συστημάτων―και ιδιαίτερα των λιγότερο δυναμικών και αναπτυγμένων―στις νέες αναδυόμενες προκλήσεις της κρίσης και αναδιάρθρωσης της παγκοσμιοποίησης.
Το άρθρο είναι ανοιχτό προς ανάγνωση στον σύνδεσμο στη συνέχεια…
