Όλων των ειδών οι επιχειρήσεις και οργανισμοί είναι «ζωντανοί»: Εξελίσσονται, μετασχηματίζονται και προσαρμόζονται στην αλλαγή. Η «υγεία» τους ή «ασθένεια» τους μπορούν και πρέπει να προσεγγίζονται από κάθε «γιατρό»- μάνατζερ, με διαφορετικούς τρόπους, ποσοτικής και ποιοτικής οπτικής και εστίασης. Ο βασικότερος και ο πιο απλός από αυτούς τους τρόπους είναι η χρηματοοικονομική «θερμομέτρηση» τους, σε διάφορα επίπεδα της δομής και της δράσης τους…
Η ανάγκη ανάλυσης των οικονομικών δεδομένων για την αποτελεσματική αξιολόγηση κάθε οργανισμού
Το διοικητικό στέλεχος δεν χρειάζεται να είναι λογιστής ή χρηματοοικονομικός αναλυτής για να καταλάβει και μα χρησιμοποιήσει τις διάφορες χρηματοοικονομικές πληροφορίες που αφορούν το κομμάτι του οργανισμού που διοικεί. Όπως ακριβώς και ένας «χειρουργός» δεν είναι αναγκαίο να είναι «ακτινολόγος» για να αξιοποιήσει τις πληροφορίες που του δίνει μια «ακτινογραφία». Για αυτό και πρέπει όλοι οι σύγχρονοι διαχειριστές, σε κάθε είδους μορφής και τύπου σύγχρονου κοινωνικοοικονομικού οργανισμού (ιδιωτικού, δημόσιου ή μικτού) στην Ελλάδα να αρχίσουν να εξοικειώνονται με τον αναγκαίο χρηματοοικονομικό έλεγχο που αποτελεί την απλή βάση κάθε οργανωσιακής αξιολόγησης. Και ας μην ξεχνούμε πως χωρίς συστηματική αξιολόγηση σπάνια επιτυγχάνεται και οποιαδήποτε βελτίωση των αποδόσεων του οργανσιμού….
Σε συνολικούς όρους, δεν πρέπει να ξεχνούμε πως ο έλεγχος είναι απαραίτητος για την μέτρηση και την διαχρονική αποτύπωση της απόδοσης μέσα σε οποιονδήποτε σύγχρονο κοινωνικοοικονομικό οργανισμό, οποιουδήποτε βεληνεκούς ή σκοπού. Επίσης, δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως ο έλεγχος πρέπει να είναι μια συνεχής και δυναμική διαδικασία και πως πρέπει να αφορά όλες τις πλευρές του οργανισμού. Και, βέβαια, πως ο έλεγχος αποκτά νόημα μονάχα όταν προϋπάρχει ένα σαφές σχέδιο δράσης με συγκεκριμένους μετρήσιμους στόχους προς επίτευξη…
Σε τελική ανάλυση, η διοίκηση μετρώντας διαχρονικά τον βαθμό επίτευξης των στόχων της και αντιπαραβάλλοντας πάντοτε την πραγματική απόδοση με την σχεδιασμένη όπως αυτή διαρθρώνεται εξελικτικά, επιτυγχάνει τα ακόλουθα:
- Προσδιορίζει τον σχετικό βαθμό επιτυχίας ή αποτυχίας στο παρόν.
- Αποκτά μια εικόνα της πορείας εξέλιξης της μέσα στον χρόνο.
- Ενημερώνεται για την εξέλιξη της σχετικής θέσης της έναντι των ανταγωνιστών της.
- Δημιουργεί την βάση για την διάγνωση και την θεραπεία των ανεπαρκειών της.
Στο βάθος, κάθε μέτρο της απόδοσης ενός οργανισμού (παραγωγού ή πελάτη) στο βάθος του εκφράζει την σχέση οφέλους προς κόστος την οποία θέλουμε να μεγιστοποιούμε και μπορεί να διατυπωθεί με μια ποικιλία τρόπων. Αλλά στην πράξη πάντοτε μετρά την χρησιμότητα που λαμβάνουμε ως προς την δαπάνη στην οποία προβαίνουμε. Δηλαδή, συσχετίζει την αξία εκροών που παράγουμε ως προς αξία εισροών που καταναλώνουμε σε κάθε έργο. Όσο μεγαλύτερο το κλάσμα, τόσο το καλύτερο για όλους και για κάθε οργανισμό στο σύνολο του.
Η επιτυχία κάθε διαχειριστικού εγχειρήματος προϋποθέτει, καταρχήν, επίτευξη υψηλής παραγωγικότητας στην χρήση των διαθέσιμων παραγωγικών συντελεστών. Και, συγκεκριμένα για συνεννοούμαστε με ακρίβεια, η παραγωγικότητα ενός συντελεστή της παραγωγής ισούται με την ποσότητα της ωφέλιμης εκροής ως προς την ποσότητα εισροής που αναλώθηκε για την παραγωγή της. Φυσικά, η παραγωγικότητα αποκτά νόημα μονάχα μέσα από χώρο-χρονικές συγκρίσεις και ποτέ δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτή με ένα πνεύμα στατικό και απόλυτο αλλά, ακριβώς αντίθετα, με ένα πνεύμα δυναμικό και διαρκώς συσχετιστικό. Δεν υπάρχει «καλό» και «κακό»: Υπάρχει «καλύτερο» και «χειρότερο», πάντα στην διαχείριση κάθε είδους.
Σχετική με την έννοια της παραγωγικότητας είναι αυτή της αποδοτικότητας, αλλά δεν ταυτίζονται. Σημαντικότερη και πληρέστερη, μάλιστα, είναι αυτής της αποδοτικότητας καθώς εκφράζεται σε αξίες υπερβαίνοντας το απλό επίπεδο των ποσοτήτων που συχνά δίνει μια σχετικώς επιφανειακή εικόνα της εξέλιξης. Η αποδοτικότητα μετριέται, συγκεκριμένα, ως το κλάσμα της αξίας του παραχθέντος προϊόντος ως προς την αξία του χρησιμοποιημένου/ων παραγωγικού/ων πόρου/ων.
Αλλά ας σταθούμε και σε κάτι που μας φαίνεται σημαντικό προς διευκρίνιση και το οποίο συχνά παρακάμπτεται και αποσιωπείται στην σχετική συζήτηση στην Ελλάδα: Η υψηλή παραγωγικότητα και αποδοτικότητα δεν σημαίνει μονάχα «περισσότερο σκάψιμο» και «περισσότερη καταπίεση» μέσα σε οποιονδήποτε σύγχρονο οργανισμό, ιδιωτικό ή δημόσιο. Πολύ περισσότερο σημαίνει:
1. ξέρω τι θέλω να επιτύχω, δηλαδή έχω ξεκάθαρη στρατηγική
2. έχω στη διάθεσή μου μέσα υψηλής ποιότητας, δηλαδή ανεπτυγμένη και κατάλληλη τεχνολογία και
3. ξέρω ποιος είναι ο κατάλληλος τρόπος δουλειάς και δουλεύω με βάση αυτόν, εφαρμόζοντας τις αρχές του σύγχρονου συστηματικού μάνατζμεντ.
Χωρίς κατανόηση των προηγούμενων, λοιπόν, μην περιμένετε «άλματα» και «θαύματα» στις επιδόσεις των οργανισμών μας, δημόσιων και ιδιωτικών…
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο αξιόλογο και πάντα ενημερωμένο news4money.gr με τον τίτλο: “Η ανάγκη ανάλυσης των οικονομικών δεδομένων για την αποτελεσματική αξιολόγηση κάθε οργανισμού”
*** Ο Δρ. Χάρης Βλάδος είναι Λέκτορας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στο αντικείμενο των «Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων», στο τμήμα Οικονομικών Επιστημών (Τέως Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων και Ανάπτυξης) και Συντονιστής Βιομηχανικής Πολιτικής στην ΝΔ (Τομέας Οικονομίας και Ανάπτυξης)
