“ Για Μια Νέα Βιομηχανική Πολιτική ”
Πρωτοδημοσιεύτηκε απο την Σύνθεση – Ευ.Με.Συν με τίτλο:
“Το Μακρο-περιβάλλον για την μικρομεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα, σήμερα…”
Η βαθιά οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, εκδηλώνεται με:
- την δραστική μείωση του παραγόμενου ΑΕΠ,
- την σημαντική μείωση της Ενεργού Ζήτησης,
- την υψηλότατη ανεργία,
- την σημαντική συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος και της καταναλωτικής δαπάνης,
- την ραγδαία απίσχνανση του εθνικού τραπεζικού συστήματος,
- την επιδεινούμενη επενδυτική αναιμία
… η οποία συμβάλλει σε μια συνεχή εμβάθυνση των διαστάσεων της κοινωνικής κρίσης
και χαρακτηρίζεται από:
- την φτωχοποίηση σημαντικού κομματιού της κοινωνίας μας,
- την μείωση της γεννητικότητας και την περαιτέρω πληθυσμιακή γήρανση,
- την σημαντική υποβάθμιση του καταναλωτικού προτύπου του μέσου νοικοκυριού,
- την επέκταση φαινομένων ανομίας και κοινωνικού αποκλεισμού,
- την εμπέδωση ενός συνολικού «κλίματος» απαισιοδοξίας και απογοήτευσης
… η οποία ακολουθείται από μια συστηματική αποδυνάμωση
του τεχνολογικού δυναμικού της χώρας, εκδηλούμενη με:
- την διευρυνόμενη τάση φυγής επιστημόνων, επιχειρηματιών και ειδικευμένων εργαζόμενων (brain drain),
- την σημαντική συρρίκνωση των διαθέσιμων ιδιωτικών και δημόσιων πόρων για Έρευνα και Ανάπτυξη,
- την βαριά υποχρηματοδότηση του θεσμού της Παιδείας μας
… και οι οποίες «επιστεγάζονται» συστημικά
από μια διαρκή πολιτική κρίση, η οποία εκφράζεται με:
- την καθυστέρηση υλοποίησης των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων για την έξοδο από την κρίση,
- την αδυναμία γρήγορης καταπολέμησης της αναποτελεσματικότητας στην δημόσια διαχείριση,
- την αναπαραγωγή της πολλαπλής θεσμικής ανεπάρκειας της χώρας,
- την εμπέδωση ενός κλίματος απαισιοδοξίας, αστάθειας και έλλειψης εμπιστοσύνης…
Μέσα σε αυτό το δυσχερέστατο περιβάλλον, ολόκληρος ο κόσμος της παραγωγής στην Ελλάδα και, ειδικότερα, η μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση προσπαθεί –με νύχια και με δόντια…– να επιβιώσει, ανατοποθετώντας τις προτεραιότητες και αναδιατάσσοντας το δυναμικό και τις κινήσεις της.
Δεν χωρά καμία αμφιβολία πως ο αγώνας της είναι πολύ σκληρός και αντίξοος. Ο μόνος τρόπος για να έλθουν καλύτερες μέρες είναι η ανατροπή αυτού του «φαύλου κύκλου» και η αντικατάσταση του από ένα νέο «ενάρετο κύκλο»: από αυτό που ονομάζουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης.
Η διάρρηξη αυτού του «φαύλου κύκλου», φυσικά, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Απαιτεί βαθμιαία ανατροπή και αντιστροφή των τάσεων σε όλα τα σημεία που εξετάσαμε. Αυτή η προσπάθεια δεν μπορεί να έχει ουσιώδες αποτέλεσμα αν εξαντλείται σε κάθε μια από τις επιμέρους σφαίρες του κοινωνικοοικονομικού μας περιβάλλοντος, ξεχωριστά και αποσπασματικά. Διότι η συνολική κρίση παράγει και παράγεται, συγχρόνως, από όλα τα σημεία της.
Η έξοδος από την κρίση απαιτεί ανατροπή των συστημικών αυτών τάσεων με αντίστοιχα συστημικό τρόπο, σε όλα τα επίπεδα τους και συγχρόνως.
Απαιτεί την επανασύσταση, σημείο-σημείο, βήμα-βήμα,
ενός περιβάλλοντος φιλικού και ελκυστικού για επενδύσεις και ανάπτυξη.
Και απαιτεί, στο βάθος της, ευθύνη, κουράγιο και ρεαλισμό από όλους μας.
Πρωτοδημοσιεύτηκε απο την Σύνθεση – Ευ.Με.Συν με τίτλο:
“Το Μακρο-περιβάλλον για την μικρομεσαία επιχείρηση στην Ελλάδα, σήμερα…”
