Εμ, αν ξέρανε από παγόβουνα…
Δρ. Βλάδος Χάρης
Πρόεδρος Διοικούσας της
«Ευρωπαϊκής Μεταρρυθμιστικής Σύνθεσης»
“Παγόβουνο είναι ο όγκος του πάγου που αποσπάται από τους πολικούς κρυσταλλώνες ή από τους παγετώνες και επιπλέει στη θάλασσα. Τα παγόβουνα παρουσιάζουν μια τεράστια ποικιλία σε σχήματα και μεγέθη. Άλλα μοιάζουν με επιβλητικές πυραμίδες, άλλα με ιδιότυπα θαλάσσια βουνά κι άλλα με σουρεαλιστικά γιγάντια οικοδομήματα. Με την επίδραση της θερμοκρασίας, των ανέμων και των κυμάτων, κατά την τήξη και την ανασύνθεση τους, μετασχηματίζονται ακατάπαυστα σε ασυνήθιστα, παράξενα και αναμφιβόλως γοητευτικά σχήματα. Και κάτι ακόμα πιο περίεργο: Μονάχα το ένα όγδοο του όγκου τους, εξέχει πάνω από την επιφάνεια του νερού, ενώ τα εφτά όγδοα βρίσκονται, αόρατα, μέσα στο νερό…
Το «παραιτηθείτε» δεν κατάφερε, όντως, να συγκινήσει…Δίκαιο το αίτημα, αλλά ατελές και πρόωρο…Κίνηση δικαιολογημένου θυμού, ναι, αλλά όχι γέννημα ώριμης σκέψης και ολοκληρωμένης πολιτικής μεθόδευσης…Αυθόρμητη η οργάνωση του, ναι, αλλά ανεπαρκής και χωρίς ισχυρό παλμό…Χωρίς σαφείς θέσεις, χωρίς ξεκάθαρο μεταρρυθμιστικό στίγμα, χωρίς ικανότητα άρθρωσης ουσιώδους αντιπρότασης, χωρίς συνεκτικό πολιτικό λόγο…Λάθος στον χρονισμό, λάθος στο επικοινωνιακό μίγμα, λάθος στο πολιτικό σημάδι του… «Εκτόνωση», ναι…Αλλά εντελώς αδούλευτο, άχρωμο και απροετοίμαστο «το μετά» που όφειλε να κομίζει ως προοπτική φιλοευρωπαϊκής και συνθετικής διακυβέρνησης- αυτήν την οποία έχει ανάγκη, επιτέλους, ο τόπος για να ορθοποδήσει…Τα «τσακάλια» του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ –στα «πεζοδρομιακά» και στα «εξεγερμένα», δεν παίζονται φυσικά, δεκαετίες η συσσωρευμένη εμπειρία τους σε αυτά… και μόνον σε αυτά, δυστυχώς… – δεν χρειάστηκε και πολύ να καταλάβουν την ευκαιρία:«Καταδικασμένη από γεννησιμιού της η κίνηση αυτή, λάθος χρόνος, λάθος τόπος… Ευκαιρία για μας… Την φουσκώνουμε σκόπιμα με την συμβολή των ΜΜΕ που ελέγχουμε, την εκθέτουμε, την πρεσάρουμε, την μπερδεύουμε και μετά την «γλεντάμε»…»Και κάπως έτσι έγινε, τελικά…Αλλά…Ο Τιτανικός, ως γνωστόν, βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό μετά από σύγκρουση με παγόβουνο, στο παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη. Στις 14 Απριλίου 1912, στις 11:40 μ.μ. ώρα πλοίου, συγκεκριμένα, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο.Όχι, φυσικά, με την κορυφή του, αλλά με την αόρατη υποθαλάσσια μάζα του και η οποία προκάλεσε συντριπτική κάμψη προς τα μέσα στις πλάκες του κύτους του, κατά μήκος της δεξιάς πλευράς του (του επονομαζόμενου starboard) και διέρρηξε πέντε από τα δεκαέξι υδατοστεγή διαμερίσματα, εκθέτοντας τα στην μανία της θάλασσας. Αλύπητα, αόρατα και ανεπανόρθωτα σκίστηκαν τα ύφαλα του μεγάλου Τιτανικού…Μονάχα στις 2:20 π.μ., την επομένη 15 Απριλίου, το πλοίο έσπασε και άρχισε να βυθίζεται.Το πιάνο συνέχιζε, φυσικά, έως εκείνη την στιγμή, να παίζει κανονικά και εύθυμα στην πρώτη θέση…Και οι κορυφές των γύρω παγόβουνων φαίνονταν -και τότε…- τόσο ανώδυνες, αθώες και ακίνδυνες… Σχεδόν, διασκεδαστικές…”
δρ Χάρης Βλάδος
Διαβάστε την ανάλυση να δείτε γιατί μάχομαι
Για να μην είμαστε απροετοίμαστοι στις αυριανές προκλήσεις
Γίνε κύτταρο της Σύνθεσης! Μπορείτε να κάνετε αίτηση συμμετοχής στην ομάδα μας…
Γίνε μέρος της λύσης! http://www.eumesin.blogspot.gr/
Γίνε μέλος του ΕΥΜΕΣΥΝ! https://www.facebook.com/eumesin/