Γι’ αυτήν την Ευρώπη μόνο ντροπή νιώθω.
Απάνθρωπα «πραγματιστές», χυδαία οπορτουνιστές,
ξεδιάντροπα free-riders, ανοικτά ρατσιστές.

Τι μας απομένει;

Μερικοί, ελάχιστοι, ηγέτες που προσπαθούν, αναλαμβάνοντας το κόστος, να δικαιώσουν τον ιστορικό τους ρόλο.

Εθελοντές και ακτιβιστές που μας ξεπλένουν με τον ηρωισμό και την επιμονή τους.

Και οι δημοσιογράφοι.

Δεν με ενδιαφέρουν τα κίνητρά τους και δεν έχουν σημασία.

Αλλά ευτυχώς που βρίσκονται εκεί.

Όχι μόνο για να μας πληροφορήσουν αλλά και για να μην ξεχάσουμε.

Να μην γυρίσουμε έτσι εύκολα από το άλλο πλευρό.

Αν δεν ήταν και αυτοί εκεί (παρά τις συλλήψεις, τον εκφοβισμό, τις απαγορεύσεις)
η μοίρα των προσφύγων θα ήταν πολύ χειρότερη.

Οι δημοσιογράφοι, οι οπερατέρ και τα συνεργεία που τους ακολουθούν είναι οι φύλακες άγγελοί τους.


Αριστείδης Χατζής


[Αυτήν τη συγκλονιστική φωτογραφία τράβηξε στην Ειδομένη ο Georgi Licovski για την European Press Photo Agency. Ο Licovski γεννήθηκε στο Bitola (που εμείς ονομάζουμε Μοναστήρι). Δραστηριοποιείται στα Βαλκάνια από το 1991]